Woensdag 13 juli en donderdag 14 juli: Paraty

De les van vandaag was, boek altijd van tevoren je hostel van je volgende locatie… We hadden 2 uur in de verschrikkelijke bus geslapen en kwamen aan in Paraty. Onze eerste gedachte was, waar zijn we nou weer beland… Het zag er allemaal een beetje verlaten uit en totaal niet wat we hadden verwacht. We besloten om richting de zee te lopen, want daar waren de hostels goedkoper. Lopen we dan midden op de dag in de brandende zon, met onze zware backpacks, over hobbelende stenen op zoek naar een hostel. De eerste die we vonden, was veel te mooi en veel te duur dus. De tweede was extreem verwaarloosd, maar wel goedkoop. We gingen verder zoeken. Lichtelijk geïrriteerd wisten we niet meer waar we moesten zoeken. Uiteindelijk kwamen we een vrouwtje tegen die ons naar een hostel bracht. Nou wij waren dit vrouwtje enorm dankbaar, wat een geweldig hostel was dit! De werknemers konden allemaal goed Engels, regelden een kamer voor ons, ook al waren ze best vol en hielpen ons met alles. Daarnaast hing er een leuke sfeer, waren er veel jongeren van onze leeftijd en hadden ze ONTBIJT! We kregen een privé kamer dat er prima uitzag en het was allemaal enorm goed te betalen. We hadden onze spullen weggelegd en gingen even bijkomen en vragen wat er allemaal te doen en te zien was in Paraty. De vrouw aan de balie gaf ons een lekkere ijssalon aan, een goed restaurant, waar de winkelstraat was en wat je moest zien in Paraty. We zijn anderhalf uur opzoek geweest naar die ijssalon, weer iedereen gevraagd en iedereen liep mee en wilde ons helpen, maar helaas was dit weer een poging hopeloos. We besloten om maar wat souvenirwinkeltjes binnen te lopen en ergens anders ook een heel lekker ijsje te halen. We zijn een kerk binnen geweest, hebben foto’s gemaakt, langs de pier gelopen en genoten van de leuke gekleurde bootjes en toen hebben we een keer een ander soort caipirinha gedronken. Deze was gemaakt van passievrucht en een ander soort cachaça (de drank die in caipirinha zit). Deze had de vrouw van het hostel aangeraden, want hij was zoet en zoveel beter dan de standaard caipirinha. Nou, wij houden het toch op de traditionele caipirinha! Terwijl we aan onze caipirinha zitten horen we ineens uit het niets vuurwerk afgaan. Nou, wij schrokken ons een ongeluk en wilden bijna op springen om te verschuilen. Aangezien de vorige keer dat wij vuurwerk hoorden, dat betekende dat er een vuurgevecht aankwam… Die dag heeft zoveel impact op ons gehad, dat wij elke keer ons rot schrikken als we vuurwerk horen. Nou dat wordt een leuke Oud en Nieuw dit jaar… Na dit schrikincident zijn we verder gelopen op zoek naar een restaurantje. Het restaurantje was wel leuk en lekkere hamburgers, maar de ober was leuker! Echt een poepie die ergens een paar Nederlandse woorden had geleerd. Hij vertelde ons vol trots, maar wel zachtjes, dat hij het woord ‘beffen’ had geleerd… Wij gingen helemaal stuk! We hebben heerlijk WIJN gedronken en hamburgers gegeten en besloten we om naar onze hostel terug te gaan, want morgen stond er week een volle planning op de agenda.
Donderdag hadden we een jeeptour op de planning door de bergen en langs watervallen. Aangezien we nog steeds in Brazilië waren, konden wij natuurlijk haast weten dat we nooit op tijd weg zouden gaan… Konden we dus toch langer genieten van het HEERLIJKE ontbijt! Uiteindelijk om half 12 (in plaats van 11 uur) vertrokken we met de jeep. Onze eerste bestemming was een cachaçaproeverij. We kregen een rondleiding en kregen te horen hoe het allemaal werd gemaakt. Vervolgens, om 12:30, hadden wij dus ook echt een proeverij. We begonnen met 5 pure mini shotjes. Nou dat brandde enorm en voor ons al genoeg. Maar nee, we waren nog niet klaar. Vervolgens gingen er nog 9 likeuren van cachaça in. Lekker was het zeker, maar slim was anders… Om 13:00 waren wij al best wel aangeschoten en we moesten nog de hele dag doorkomen. Nou het was in ieder een goede zet van de proeverij. Wij hebben namelijk bijna die hele winkel leeggekocht. Geen idee of dit kwam, omdat we het daadwerkelijk allemaal lekker vonden, of omdat we niet nuchter meer konden nadenken. Nu waren we klaar voor de ijskoude watervallen! Bij de eerste waterval moesten we door een jungle over balkjes en door water en over gekke bruggetjes. Nou dat was wel een opgave! Toen kwamen we bij een stuk stilstaand water. Hier kon je liaan slingeren vanaf een rots en jezelf in het water laten vallen en vanaf een hoge rots afspringen. Pien en Willemijn waren stoer genoeg om dit te doen, Tayla was te bang om nat te worden. Vervolgens was het tijd voor een lunch dat we zelf mochten betalen en daarna gingen we door naar een natuurlijke waterslide. Deze was gemaakt van een grote en gladde rotsblok dat niet heel stijl naar beneden liep. Over deze rotsblok stroomde het water van de waterval, waardoor het oppervlak glad werd en je er dus vanaf kon glijden. Bij deze waterslide stonden er jongens die ontzettend gave kunstjes deden op de slide en zich ook een beetje uitsloofden. Wij dachten verstandig te zijn en gewoon rustig en zittend ervan af te gaan. De eerste keer alleen en de tweede keer gingen we met z’n drieën tegelijk in een treintje. Hilarisch! Na de waterslide was het tijd voor een andere rotsblok van 12 meter waar we vanaf konden springen. Pien is een echte daredevil, dus zonder nadenken sprong die naar beneden. Tayla was toch iets banger voor water. Na een paar keer twijfelen is ze toch het water ingesprongen. Achteraf behoorlijke blunder. Ze is verkeerd op het water geland en heeft enorme blauwe plekken op haar benen en kan moeilijk lopen van de pijn. Gelukkig was dit de laatste sprong en gingen we naar de laatste stop, een kaasproeverij. Nou dat was wel een waardeloze stop en de kaas in Nederland is een miljoen keer lekkerder. Toen was het tijd om terug te gaan naar onze hostel. We namen een douche en gingen nog even het historische dorpje in om souvenirs te kopen. De souvenirs werden slippers. We hadden alle drie dezelfde kleur en Tayla had slippers voor Afrika ingekocht. Na het kopen van de slippers gingen we terug naar het hostel voor het avondeten. Het was weer tijd voor hamburgers. Echter zitten we nog steeds in Brazilië, en hebben we anderhalf uur op ons eten gewacht. Na de hamburgers hebben Tayla en Willemijn hun hostel in São Paulo geboekt en was het tijd om de tassen in te pakken en naar bed te gaan. Morgenochtend om 08:30 beginnen we namelijk aan onze busrit van 6 uur…