28 en 29 juni, elke dag nieuwe avonturen!!

Na een kort nachtje slapen waren we weer klaar voor een dag Antares! Met veel nieuwe energie en zin gingen wij samen met Robert de lange treinreis maken naar Antares. Vlak voordat we aankwamen strikte Robert zijn veters een keer extra. Hij vertelde dat dit voornamelijk van vroeger is, omdat je nooit weet of je moet rennen. Nou in ieder geval strikken wij ons veters vanaf nu ook dubbel!! De weg van Antares naar REMER viel het ons op dat er meer drugspunten in de wijk waren en dat het ook een stuk drukker op straat was. Voor het eerst zagen we de wapens die de leden van de drugsbendes bij zich dragen. Aangekomen bij REMER was een meisje van een jaar of 6 aan het zingen. Ze zong ongelofelijk mooi en we hebben genoten. Daarnaast waren we ook heel jaloers dat wij niet zo goed kunnen zingen. Toen we een rondje rond het veld liepen zagen we een jongetje van nog geen vier met zichzelf spelen. Hij had een stok in zijn hand en hij 'schoot' op alles en iedereen. Het is apart om te zien dat op zo'n jonge leeftijd dat de manier is waarop ze spelen. De middag ging snel voorbij met voetbal en volleybal en we gingen ook op tijd naar huis.
Helaas toen de voetbaltraining van de meisjes net begon. Thuis aangekomen waren we van plan te genieten van een avond rust. De dag daarvoor was een lange avond geworden door de verstopte wc en we waren nog steeds moe. Toen Pien lekker stond te douchen druppelde de kraan in de keuken. Liza wilde deze dichter draaien maar toen brak de draaiding van de kraan af! Dus wat gebeurde er: er stroomde mega veel water uit de kraan en dat was in geen mogelijkheid te stoppen!!! Jaaa hooor hadden wij weer. Ondanks dat er vaker wat mis is waren we toch verbaasd! Uiteindelijk hebben we helemaal zelf het water naar ons huis afgesloten, we durfden namelijk niemand in de buurt meer te vragen om hulp. Afijn dit hield in niet meer naar de wc, een geen water meer! We zijn maar gaan slapen met het idee, dit komt morgen wel! Terwijl we in bed lagen hoorden we zoals gewoonlijk onwijs veel honden! Wij blijven ons maar afvragen waarom iedereen een hond hier heeft. Terwijl ze amper geld hebben voor hun zelf. Veel honden zitten kort of in een klein vies hok! Wij vinden het echt enorm zielig!

Woensdagochtend waren we bij de metro aan de verkeerde kant uitgestapt. Dit hield in dat we bovenlangs van de metro naar de trein moesten lopen. Centraal staat bekend om de hoeveelheid zwervers. Het was werkelijk hartverscheurend om mensen en vooral hele jonge kinderen te zien slapen op een kartonnendoos, sommige lagen op een deken of een matras. Wij vonden het zo erg om te zien dat dat het leven van sommige mensen is.. Op centraal liepen wij naar de trein toe en viel er een plank naar beneden. Je zag mensen in paniek rondkijken, omdat ze dachten dat het een schot was, de rust was heel snel wedergekeerd. In Antares heeft Pien de eerste drie kinderen geïnterviewd voor haar scriptie! Onwijs interessant om het verhaal van kinderen te horen! Een jongetje van 13 wil professioneel volleyballer worden. Helaas mag die niet mee doen met de volleybaltraining omdat dit alleen voor meisjes is! Wij vonden dit onwijs zielig om te horen! Zoals gewoonlijk wilden alle kinderen ook een potje met ons voetballen! Wij staan hier natuurlijk voor open als echte sportfanaten. Het enige wat ons mateloos irriteert is dat het kiezen van teams minstens een uur duurt waardoor we altijd korter voetballen dan het kiezen van de teams!! Leuke dag weer in Antares dus. Wat ons opviel op de terugweg in onze straat, nouja steeg, was dat de deuren van sommige open stonden en we naar binnen konden kijken. 1Bij sommige huizen staat wel een tv maar geen bank of bed alleen een matras op de grond. Veel huizen zijn kaal met alleen matrassen op de grond. Het zoveelste moment dat wij onwijs dankbaar zijn voor het feit dat we in Nederland wonen!!