Maandag 4 juli: een onrustige dag in Antares - Reisverslag uit Rio de Janeiro, Brazilië van AdventuresInRio - WaarBenJij.nu Maandag 4 juli: een onrustige dag in Antares - Reisverslag uit Rio de Janeiro, Brazilië van AdventuresInRio - WaarBenJij.nu

Maandag 4 juli: een onrustige dag in Antares

Blijf op de hoogte en volg

10 Juli 2016 | Brazilië, Rio de Janeiro

Na een ontspannen weekend was het weer tijd voor een dag naar Antares. Bij Jessyca hebben we de veiligheid gecheckt. Jessyca was ziek thuis dus die was zelf nog niet in Antares. Ze heeft een appje gestuurd naar de werknemers daar en die vertelde ons dat het veilig genoeg was om te komen. De veiligheid is natuurlijk nooit gegarandeerd in Antares maar de ene keer is het rustiger dan de andere keer. Omdat Jessyca nog veel werk moest doen besloot ze ondanks dat ze ziek was met ons mee te reizen naar Antares. Wij voelde ons schuldig en dit was helemaal niet de bedoeling van onze vraag maar zij gaf 100 keer aan dat ze niet alleen vanwege ons mee gaat. Tayla en ik gingen samen met Jessyca de metro en treinreis weer aan. In de trein hebben we een uur Portugese les van Jessyca gekregen. Grammatica, uitspraak en woordenschat. Wij hadden het gevoel dat we in dit uur meer geleerd hebben dan in de afgelopen 6 lessen Portugees die wij gevolgd hebben in Nederland. Aangekomen in Antares was het rustig op straat en liepen we naar REMER toe. Toen we aankwamen bij REMER kregen we te hoorde dat rond 6 uur in de ochtend de politie weer was binnengevallen. We zaten rustig wat te drinken en te bedenken wat voor leuks we vandaag is gaan doen met de kinderen. Op dat moment vraagt een van de trainers van REMER of wij een volleybalclinic willen geven aan de meisjes. Maar natuurlijk willen wij dat doen, graag zelfs. We waren ongeveer een half uur bezig met het aanleren van techniek toen wij vuurwerk hoorde. Je moet je voorstellen dat je een hele rij rotjes hoort afgaan. Wij wisten dan vuurwerk een waarschuwing is dat de politie eraan komt. Lichtelijk in paniek pakte we elkaars hand en keken we om ons heen wat er gebeurde. We zagen heel veel motors en rennende mensen met een pistool in hun hand richting de ingang van de favela rennen. De kinderen zagen duidelijk onze schikreactie en ze begonnen keihard te lachen. Ze legde ons uit dat dit voor hun heel normaal is en dat we ons echt geen zorgen hoeven maken op de plek waar we zaten. Het was compleet veilig daar. Ook zagen de medewerkers van REMER de schrik op ons gezicht en stelde voor om binnen te gaan tafeltennissen met de kinderen. Het vuurwerk wat afging was voor ons minder shockend dan het feit dat de kinderen het heel normaal vinden. Sommige kinderen rennen zelf van binnen naar buiten om te kijken of ze iets kunnen zien. Robert arriveerde later die middag. Hij vertelde dat hij allemaal motors zag liggen (van de drugsbendes die ze neergooien en beginnen te schieten). En dat de politie triomfantelijk op de plek zat waar normaal het grootste drugspunt van Antares is. Tijdens deze inval van de politie voor smeergeld van de drugsbendes is een jongen van de drugsbende overleden en een is gewond geraakt. Wij hebben ons deze middag vier uur lang vermaakt met volleyballen, tafeltennissen, voetballen, tafelvoetbal en spelletjes spelen. Daarnaast wilde alle meiden met ons op de foto, na een lange fotoshoot gingen we weer terug naar onze eigen favela Tavares Bastos. Nadat we thuis gegeten hadden wilde we nog een drankje doen bij onze stamkroeg; de karaoke bar!! Helaas is deze gesloten op maandag avond dus gingen we naar de pizzeria in onze straat. Hier zat ook een groep mannen van de BOPE, onder andere de jongens die we al eerder ontmoet hadden. We hebben even met ze gekletst en leuke nieuwe woorden geleerd. Onder andere dat zij in plaats van hahahah, typen zij kkkkkk bijvoorbeeld op whatsapp. Daarnaast is pula pula, trampoline springen en tokkie tokkie is klopklopt. Kortom hi-lar-isch. (misschien had je hier bij moeten zijn om dit grappig te vinden maar wij hebben een avond dubbel gelegen van het lachen). Het grappigste moment was dat Tayla wat tegen mij zei in het Nederlands en een van de jongens in het Portugees iets tegen een vriend en het klonk als houd je bek. Wij weten helaas nog steeds niet wat het Portugese woord was en de betekenis ervan maar de timing was in ieder geval perfect. Met buikpijn van het lachen gingen we naar huis en zijn we gaan slapen na een drukke dag.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 02 Mei 2016
Verslag gelezen: 105
Totaal aantal bezoekers 5485

Voorgaande reizen:

19 Juni 2016 - 21 Augustus 2016

Rio de Janeiro

Landen bezocht: