Maandag 20 juni: het avontuur is begonnen!!!

Zondag 19 juni half vier stonden wij klaar bij vertrekhal 1, incheck balie 2. Mogen we echt twee koffers mee? Mogen we echt 64 kilo mee? Is mijn handbagage niet te groot? En niet te zwaar? Worden onze koffers echt meteen door gecheckt naar Rio. Ja, we mochten echt 2 koffers mee, koffers werden door gecheckt naar Rio en ons handbagage was prima. Na 10 minuten zaten we dan ook alweer aan de koffie. Afscheid nemen bestaat niet, want we zien jullie allemaal weer over negen weken. Maar het was wel treurig hoor.. Eenmaal “afscheid” genomen van onze fan-club op Schiphol, eenmaal door de douane hebben we een hotdog gegeten, die veel te warm was, maar wel heel lekker. (Fijn deze gedetailleerde informatie he). Bij de gate verveelde we ons, dus deden we een poging om een leuke selfie te maken. De selfie-stick van Tayla heeft niet eens een foto kunnen maken en de telefoon van Pien was overspannen. Een groot feest dus. De vlucht had een half uur vertraging. Saaie vlucht, Tayla las een boek en Pien sliep. Eenmaal aangekomen op onze eerste bestemming, Lisboa, begonnen we aan onze eerste missie, opzoek naar een WC (Opluchting!!). We verbaasde ons dat we nergens ons paspoort moesten laten zien en konden zo naar buiten wandelen. Ons mega-super-deluxe hotel was een minuut lopen vanaf het vliegveld. Als welkomstcadeau kregen we een ijsbonbon. We hebben nog nooit zo’n koud welkom gehad! Onze kamer daar in tegen was ontzettend benauwd, maar heel mooi. Vanuit bad kon je TV kijken en vanaf de WC kon je roomservice bestellen. Wij hebben hier geen gebruik van gemaakt en zijn meteen met de metro naar het centrum gegaan. Om kwart over 11 aangekomen op het plein hebben we een heerlijke pizza pesto en pizza ham gegeten. Speciaal voor ons eerste avondmaal was er een festival op het plein, waarbij wij konden genieten van de muziek. Na een paar dansjes gedaan te hebben, was het feestje afgelopen en zijn wij met de metro naar huis gegaan. Half twee gingen de lichten uit een aangezien Tayla haar telefoon nog op de Nederlandse tijd had staan, ging de wekker een uur te vroeg (lees om kwart over 5). Afijn, na nog een uurtje geslapen te hebben zijn we met heel veel moeite opgestaan. Alles ingepakt, konden we genieten van het ontbijt, waar we stiekem cakes hebben meegenomen zodat we die op het vliegveld konden eten. En waar Pien jus d’orange over zichzelf heeft gegooid, eerste broek al vies dus... Op het vliegveld liep alles zo soepeltjes en snel dat we een uur te vroeg waren voor de tijd dat we moesten boarden. Jut en jul zaten daar een uur lang alle knoppen van de nieuwe go-pro’s te ontdekken. Het vliegtuig wat voor de gate stond was mini en wij snapte er vrij weinig van. Toen we doorliepen kwamen we bij een bus aan en hebben we 5 rondjes gereden over het vliegveld om vervolgens een kwartier later bij een groter vliegtuig uit te komen. Daar zitten we nu in. We hebben een kutplek, in het midden van een viersits met een krijsende baby achter ons, en vies vliegtuigeten. Ondanks alles heeft Pien de eerste zes uur van de vlucht geslapen en Tayla twee uur een een aantal films gekeken. Tayla heeft verschrikkelijk pijn in haar nek, een houten bil, het ene moment koud en het andere moment warm. En ze vind het belachelijk dat de ramen niet open mogen midden op de dag. Wij voelen ons bijna schuldig om te praten omdat het zo donker is en iedereen kijkt film of slaapt. In het hele vliegtuig lezen maar vijf mensen een boek. Na een rondje lopen om onze benen te strekken kwamen we erachter dat het vliegtuig achterin erg leeg is. Dus dat wij beter ergens anders hadden kunnen zitten met veel meer ruimte. Maar voor drie uur gaan wij niet meer verkassen. Wij hebben mega veel honger dus hopen dat er nu eten aan komt, dat wel wat beter smaakt… Eetsmakelijk! En nu maar hopen dat ons koffers goed zijn aangekomen!